نظر به اینکه مطابق ماده (۱۳) قانون چگونگي اداره مناطق آزاد تجاري- صنعتي جمهوري اسلامي ايران – مصوب ۱۳۷۲- اشخاص حقيقي و حقوقي كه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی به انواع فعاليتهاي اقتصادي اشتغال دارند، نسبت به هر نوع فعاليت اقتصادي در مناطق مذکور از تاريخ بهرهبرداري مندرج در مجوز به مدت بيست سال از پرداخت ماليات بر درآمد و دارايي موضوع قانون مالياتهاي مستقيم معاف بوده و پس از انقضای بيست سال تابع مقررات مالياتي خواهند بود كه با پيشنهاد هیئت وزيران به تصويب مجلس شوراي اسلامي خواهد رسيد و با عنایت به گذشت مدت یادشده و به منظور وضع مقررات مالیاتی نسبت به اشخاص مشمول، لایحه زیر برای طی تشریفات قانونی تقدیم میشود:
لایحه مالیات بر درآمد و دارایی فعالان اقتصادی در مناطق آزاد تجاری – صنعتی
ماده واحده- اشخاص حقیقی و حقوقی که در مناطق آزاد تجاري- صنعتي به انواع فعالیتهای اقتصادی اشتغال دارند، پس از انقضای معافیت موضوع ماده (۱۳) قانون چگونگي اداره مناطق آزاد تجاري- صنعتي جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۲ – و اصلاحات بعدی آن با رعایت بندهای زیر تابع مقررات مالیاتی مستقیم سرزمین اصلی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم – مصوب ۱۳۶۶- و اصلاحات بعدی آن و سایر احکام مربوط به مالیاتهای مستقیم مقرر در سایر قوانین میباشند:
۱- پس از انقضای معافیت یادشده، در سال اول معادل بیست درصد (۲۰%) نرخهای مالیاتی سرزمین اصلی و در سالهای بعد با افزایش سالانه بیست درصد (۲۰%) به نحوی که در سال پنجم به بعد به نرخ مقرر در سرزمین اصلی مشمول مالیات خواهند بود.
۲- درآمد مشمول مالیات ابرازی اشخاص حقیقی و حقوقی ناشی از فعالیتهای زیر که در منطقه انجام میشود، علاوه بر معافیت مالیاتی در سایر قوانین مربوط با رعایت بند (۱)، مشمول سی درصد (۳۰%) تخفیف در نرخ مالیاتی میباشد:
الف – فعالیتهای تولیدی و معدنی دارای پروانه بهرهبرداری از سوی مراجع قانونی ذیربط.
ب – فعالیتهای دانشبنیان دارای مجوز از معاونت علمی و فناوری رییسجمهور.
پ – فعالیتهای گردشگری و ارائه خدمات هتلها و مراکز اقامتی گردشگری دارای پروانه بهرهبرداری از سوی مراجع قانونی ذیربط.
ت – فعالیت در زمینه طرحهای زیرساختی احداث فرودگاهها، بنادر، جادههای مواصلاتی، تأسیسات آب، برق، گاز، فاضلاب و مخابرات شهرها و روستاهای واقع در مناطق آزاد تجاری – صنعتی.
تبصره۱- معافیت فعالیتهایی که تا زمان لازم الاجرا این قانون مهلت معافیت بیست ساله آنها به اتمام رسیده است، تا پایان سال مالی قبل از سال لازمالاجرا شدن این قانون تنفیذ میشود و بعد از آن طی مدت پنج سال براساس نرخهای مندرج در این ماده واحده و با اعمال نرخ روش پلکانی موضوع بند (۱) و تخفیفهای موضوع فعالیتهای مندرج در بند (۲) خواهند بود.
تبصره۲- عدم تسلیم اظهارنامه مالیاتی در سالهای ۱۳۹۰، ۱۳۹۱، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ مانع از برخورداری از معافیت مالیاتی موضوع ماده (۱۳) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۲ – و اصلاحات بعدی آن در هر یک از سالهای مذکور نخواهد بود.
تبصره۳- حکم این قانون صرفاً درخصوص مالیات بر درآمد و دارایی اشخاص حقیقی و حقوقی بابت فعالیت در مناطق آزاد تجاری- صنعتی بوده و به سایر اشخاص و قوانین دیگر تسری ندارد.